Factores xenéticos do autismo.

Tras máis de cincuenta anos de discusión, cada vez resulta máis evidente a trascendencia dos factores xenéticos para o autismo, un trastorno do desarrollo que afecta a un de cada cen nenos, perxudicando a capacidade social, de comunicación e de lenguaxe.
Dous estudos confirman ahora as fortes e complexas compoñentes xenéticas do autismo, identifican máis de cen xens implicados no risco de padecelo e revelan as tres grandes rutas polas que maniobra esa maraña de material hereditario.
Dúas delas, a formación das sinapsis e o control dos xenes cerebrales eran esperables, pero a terceira resultou máis sorprendente: trátase da cromatina.
Os resultados teñen implicacións inmediatas para o diagnóstico xenético do autismo, que ahora ten un 20% de capacidade predictiva e poderá multiplicarse en pouco tempo a costa de introducir as modernas técnicas da xenómica -a secuenciación de exomas ou a parte do ADN que significa proteínas- ao alcance dos servicios de psiquiatría hospitalarios. Ademáis, estes datos darán moito traballo aos neurocientíficos, que terán que aclarar como estes xenes afectan ao cerebro, e tamén aos farmacólogos.